Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus, allelúia.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus, allelúia.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus, allelúia.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúia.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Iste Conféssor Dómini, coléntes
Quem pie laudant pópuli per orbem,
Hac die lætus méruit suprémos
Laudis honóres.
Qui pius, prudens, húmilis, pudícus,
Sóbriam duxit sine labe vitam,
Donec humános animávit auræ
Spíritus artus.
Cuius ob præstans méritum, frequénter,
Ægra quæ passim iacuére membra,
Víribus morbi dómitis, salúti
Restituúntur.
Noster hinc illi chorus obsequéntem
Cóncinit laudem celebrésque palmas,
Ut piis eius précibus iuvémur
Omne per ævum.
Sit salus illi, decus atque virtus,
Qui, super cæli sólio corúscans,
Tótius mundi sériem gubérnat,
Trinus et unus.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Wyznawca Pański, którego narody,
Czcią otaczają i wielbi świat cały,
Dzisiaj szczęśliwy dostąpił nagrody,
Niebieskiej chwały.
Pobożny, korny, roztropny, w czystości,
Wiódł żywot skromny, bez zmazy grzechowej,
Dopóki mięśnie ożywiał i kości
Oddech życiowy.
Nieraz, przez jego przemożne zasługi,
Ciała tu, ówdzie, chorobą złożone,
Z niemocy ciężkiej powstają i długiej
Cudem zleczone.
Przeto więc nasza pokorna drużyna
Zwycięstwo jego opiewa i chwałę,
Aby nas jego wspierała przyczyna
Przez życie całe.
Cześć bądź i chwała, sława i potęga
Temu, co z niebios jaśniejąc wyżyny,
Swą władzą krańców wszechświata dosięga
W Trójcy Jedyny.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 77(1-8) [1]
77:1 Atténdite, pópule meus, legem meam: * inclináte aurem vestram in verba oris mei.
77:2 Apériam in parábolis os meum: * loquar propositiónes ab inítio.
77:3 Quanta audívimus et cognóvimus ea: * et patres nostri narravérunt nobis.
77:4 Non sunt occultáta a fíliis eórum: * in generatióne áltera.
77:4 Narrántes laudes Dómini, et virtútes eius: * et mirabília eius, quæ fecit.
77:5 Et suscitávit testimónium in Iacob: * et legem pósuit in Israël.
77:5 Quanta mandávit pátribus nostris nota fácere ea fíliis suis: * ut cognóscat generátio áltera.
77:6 Fílii qui nascéntur, et exsúrgent, * et narrábunt fíliis suis.
77:7 Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscántur óperum Dei: * et mandáta eius exquírant.
77:8 Ne fiant sicut patres eórum: * generátio prava et exásperans.
77:8 Generátio, quæ non diréxit cor suum: * et non est créditus cum Deo spíritus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 77(1-8) [1]
77:1 Słuchajcie, ludu mój, zakonu mego: * nakłońcie ucha swego ku słowom ust moich.
77:2 Otworzę w podobieństwach usta moje: * będę powiadał gadki od początku.
77:3 Jako wielkieśmy rzeczy słyszeli i poznali: * i ojcowie nasi powiadali nam.
77:4 Nie zataiły się przed syny ich: * w drugim narodzie.
77:4 Powiadając chwały Pańskie, i mocy jego: * i cuda jego, które czynił.
77:5 I wzbudził świadectwo w Jakóbie: * a zakon położył w Izraelu.
77:5 Jako wielkie rzeczy rozkazał ojcom naszym, aby je oznajmili synom swoim: * aby wiedział rodzaj drugi.
77:6 Synowie, którzy się narodzą, i powstaną, * i będą je powiadać synom swoim.
77:7 Żeby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali spraw Bożych: * i pytali się o mandaciech jego.
77:8 Aby nie byli jako ojcowie ich: * naród zły i draźniący.
77:8 Naród, który nie prostował serca swego: * i nie był wiernym Bogu duch jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 77(9-16) [2]
77:9 Fílii Ephrem intendéntes et mitténtes arcum: * convérsi sunt in die belli.
77:10 Non custodiérunt testaméntum Dei: * et in lege eius noluérunt ambuláre.
77:11 Et oblíti sunt benefactórum eius: * et mirabílium eius quæ osténdit eis.
77:12 Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægýpti: * in campo Táneos.
77:13 Interrúpit mare, et perdúxit eos: * et státuit aquas quasi in utre.
77:14 Et dedúxit eos in nube diéi: * et tota nocte in illuminatióne ignis.
77:15 Interrúpit petram in erémo: * et adaquávit eos velut in abýsso multa.
77:16 Et edúxit aquam de petra: * et dedúxit tamquam flúmina aquas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 77(9-16) [2]
77:9 Synowie Ephrem, naciągający i spuszczający łuk: * podali tył w dzień wojny.
77:10 Nie strzegli Testamentu Bożego: * i nie chcieli chodzić w zakonie jego.
77:11 I zapamiętali dobrodziejstw jego: * i cudów jego, które im ukazał.
77:12 Przed ojcy ich czynił dziwy w ziemi Egipskiéj: * na polu Tanejskiem.
77:13 Rozerwał morze i przeprowadził je: * i zastawił wody, jako w skórzanym worze.
77:14 I prowadził je w obłoku we dnie: * a przez całą noc w rozświeceniu ognia.
77:15 Rozszczepił skałę na puszczy: * i napoił je, jako w wielkiéj głębokości.
77:16 I wywiódł wodę z opoki: * i prowadził wody jako z rzeki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 77(17-31) [3]
77:17 Et apposuérunt adhuc peccáre ei: * in iram excitavérunt Excélsum in inaquóso.
77:18 Et tentavérunt Deum in córdibus suis, * ut péterent escas animábus suis.
77:19 Et male locúti sunt de Deo: * dixérunt: Numquid póterit Deus paráre mensam in desérto?
77:20 Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ: * et torréntes inundavérunt.
77:20 Numquid et panem póterit dare, * aut paráre mensam pópulo suo?
77:21 Ídeo audívit Dóminus, et dístulit: * et ignis accénsus est in Iacob, et ira ascéndit in Israël.
77:22 Quia non credidérunt in Deo: * nec speravérunt in salutári eius:
77:23 Et mandávit núbibus désuper: * et iánuas cæli apéruit.
77:24 Et pluit illis manna ad manducándum: * et panem cæli dedit eis.
77:25 Panem Angelórum manducávit homo, * cibária misit eis in abundántia.
77:26 Tránstulit Austrum de cælo: * et indúxit in virtúte sua Áfricum.
77:27 Et pluit super eos sicut púlverem carnes: * et sicut arénam maris volatília pennáta.
77:28 Et cecidérunt in médio castrórum eórum: * circa tabernácula eórum.
77:29 Et manducavérunt, et saturáti sunt nimis, et desidérium eórum áttulit eis: * non sunt fraudáti a desidério suo.
77:30 Adhuc escæ eórum erant in ore ipsórum: * et ira Dei ascéndit super eos.
77:31 Et occídit pingues eórum, * et eléctos Israël impedívit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 77(17-31) [3]
77:17 A przydali jeszcze grzeszyć przeciw jemu: * wzruszyli ku gniewu Najwyższego na miejscu bezwodnem.
77:18 I kusili Boga w sercach swoich, * prosząc pokarmu duszom swoim.
77:19 I mówili źle o Bogu: * rzekli: Izali Bóg może stół zgotować na puszczy?
77:20 Bo uderzył w skałę, i wypłynęły wody: * i strumienie wezbrały.
77:20 Izali i chleb będzie mógł dać, * albo nagotować stół ludowi swemu?
77:21 Przetóż usłyszał Pan, i odłożył: * i ogień zapalił się przeciw Jakóbowi, i gniew powstał przeciw Izraelowi.
77:22 Bo nie wierzyli w Boga: * ani mieli nadzieje w zbawieniu jego.
77:23 I rozkazał obłokom zwierzchu: * i otworzył forty niebieskie.
77:24 I dżdżył im mannę ku jedzeniu: * i dał im chleb niebieski.
77:25 Chleba Anielskiego pożywał człowiek, * posłał im pokarmów dostatkiem.
77:26 Przeniósł wiatr południowy z nieba: * i przeniósł mocą swą wiatr z zachodu.
77:27 I spuścił na nie mięso, jako proch: * a jako piasek morski ptastwo skrzydlaste.
77:28 I upadło w pośród ich obozu: * około ich namiotów.
77:29 I jedli, i najedli się bardzo, i uczynił dosyć ich chciwości: * nie byli omyleni w żądzy swojéj.
77:30 Jeszcze pokarmy ich były w gębiech ich: * a gniew Boży zstąpił na nie.
77:31 I pobił tłuszcze ich, * a wybór Izraelczyków spętał.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 77(32-41) [4]
77:32 In ómnibus his peccavérunt adhuc: * et non credidérunt in mirabílibus eius.
77:33 Et defecérunt in vanitáte dies eórum: * et anni eórum cum festinatióne.
77:34 Cum occíderet eos, quærébant eum: * et revertebántur, et dilúculo veniébant ad eum.
77:35 Et rememoráti sunt quia Deus adiútor est eórum: * et Deus excélsus redémptor eórum est.
77:36 Et dilexérunt eum in ore suo, * et lingua sua mentíti sunt ei.
77:37 Cor autem eórum non erat rectum cum eo: * nec fidéles hábiti sunt in testaménto eius.
77:38 Ipse autem est miséricors, et propítius fiet peccátis eórum: * et non dispérdet eos.
77:38 Et abundávit ut avérteret iram suam: * et non accéndit omnem iram suam:
77:39 Et recordátus est quia caro sunt: * spíritus vadens et non rédiens.
77:40 Quóties exacerbavérunt eum in desérto, * in iram concitavérunt eum in inaquóso?
77:41 Et convérsi sunt, et tentavérunt Deum: * et Sanctum Israël exacerbavérunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 77(32-41) [4]
77:32 W tem wszystkiem jeszcze grzeszyli: * i nie wierzyli cudom jego.
77:33 I ustały w marności dni ich: * i lata ich z prędkością.
77:34 Gdy je zabijał, szukali go: * i wracali się, i raniuczko chodzili do niego.
77:35 I wspomnieli, że Bóg jest ich pomocnikiem: * a Bóg wysoki jest ich odkupicielem.
77:36 I miłowali go usty swemi, * a językiem swym kłamali mu.
77:37 A serce ich nie było proste ku niemu: * ani byli wiernymi w Testamencie jego.
77:38 A on jest miłosierny, i miłościw będzie grzechom ich: * i nie zatraci ich.
77:38 I wiele uczynił, aby odwracał gniew swój: * i nie zapalił wszystkiego gniewu swego:
77:39 I pamiętał, że byli ciałem: * wiatr idący a nie wracający się.
77:40 Jako często draźnili go na puszczy, * do gniewu pobudzali go na miejscach bezwodnych?
77:41 I wrócili się, i kusili Boga: * i drażnili Świętego Izraelskiego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 77(42-58) [5]
77:42 Non sunt recordáti manus eius, * die qua redémit eos de manu tribulántis.
77:43 Sicut pósuit in Ægýpto signa sua, * et prodígia sua in campo Táneos.
77:44 Et convértit in sánguinem flúmina eórum: * et imbres eórum, ne bíberent.
77:45 Misit in eos cœnomyíam, et comédit eos: * et ranam, et dispérdidit eos.
77:46 Et dedit ærúgini fructus eórum: * et labóres eórum locústæ.
77:47 Et occídit in grándine víneas eórum: * et moros eórum in pruína.
77:48 Et trádidit grándini iuménta eórum: * et possessiónem eórum igni.
77:49 Misit in eos iram indignatiónis suæ: * indignatiónem, et iram, et tribulatiónem: immissiónes per ángelos malos.
77:50 Viam fecit sémitæ iræ suæ, non pepércit a morte animábus eórum: * et iuménta eórum in morte conclúsit.
77:51 Et percússit omne primogénitum in terra Ægýpti: * primítias omnis labóris eórum in tabernáculis Cham.
77:52 Et ábstulit sicut oves pópulum suum: * et perdúxit eos tamquam gregem in desérto.
77:53 Et dedúxit eos in spe, et non timuérunt: * et inimícos eórum opéruit mare.
77:54 Et indúxit eos in montem sanctificatiónis suæ: * montem, quem acquisívit déxtera eius.
77:54 Et eiécit a fácie eórum gentes: * et sorte divísit eis terram in funículo distributiónis.
77:55 Et habitáre fecit in tabernáculis eórum: * tribus Israël.
77:56 Et tentavérunt, et exacerbavérunt Deum excélsum: * et testimónia eius non custodiérunt.
77:57 Et avertérunt se, et non servavérunt pactum: * quemádmodum patres eórum convérsi sunt in arcum pravum.
77:58 In iram concitavérunt eum in cóllibus suis: * et in sculptílibus suis ad æmulatiónem eum provocavérunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 77(42-58) [5]
77:42 Nie pamiętali na rękę jego w dzień, * w który je odkupił z ręki trapiącego.
77:43 Jako pokazował w Egipcie znaki swoje, * i cuda swe na polu Tanejskiem.
77:44 I przemienił w krew rzeki ich: * i deszcze ich, aby nie pili.
77:45 Puścił na nie rozmaitą muchę, i kąsała je: * i żabę, i wygubiła je.
77:46 I dał ich owoce chrząszczom: * i robotę ich szarańczy.
77:47 I poraził gradem winnice ich: * a morwy ich mrozem.
77:48 I podał gradowi bydło ich: * a majętności ogniowi.
77:49 Puścił na nie gniew zapalczywości swojéj: * popędliwość, i rozgniewanie, i utrapienie: przypuszczenia przez Anioły złe.
77:50 Uczynił drogę ścieżce gniewu swego, nie wypuścił dusz ich od śmierci: * i bydło ich w śmierci zawarł.
77:51 I pobił wszystkie pierworodne w ziemi Egipskiéj: * pierwiatski wszystkich prac ich w przybytkach Cham.
77:52 I odjął lud swój jako owce: * prowadził je jako stado na puszczy.
77:53 I prowadził je w nadziei, i nie bali się: * a nieprzyjacioły ich okryło morze.
77:54 I przywiódł je na górę poświęcenia swego * górę, któréj dostała prawica jego.
77:54 I wyrzucił przed nimi pogany: * i losem rozdzielił im ziemię sznurem pomiaru.
77:55 I dał mieszkania w przybytkach ich: * pokoleniom Izraelskim.
77:56 I kusili, i obrazili Boga wysokiego: * i nie strzegli świadectw jego.
77:57 I odwrócili się, a nie zachowali umowy: * jako i ojcowie ich wywrócili się, jako łuk opaczny.
77:58 Ku gniewu go wzruszyli na swych pagórkach: * a rycinami swemi pobudzili go ku zapalczywości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 77(59-72) [6]
77:59 Audívit Deus, et sprevit: * et ad níhilum redégit valde Israël.
77:60 Et répulit tabernáculum Silo: * tabernáculum suum, ubi habitávit in homínibus.
77:61 Et trádidit in captivitátem virtútem eórum: * et pulchritúdinem eórum in manus inimíci.
77:62 Et conclúsit in gládio pópulum suum: * et hereditátem suam sprevit.
77:63 Iúvenes eórum comédit ignis: * et vírgines eórum non sunt lamentátæ.
77:64 Sacerdótes eórum in gládio cecidérunt: * et víduæ eórum non plorabántur.
77:65 Et excitátus est tamquam dórmiens Dóminus: * tamquam potens crapulátus a vino.
77:66 Et percússit inimícos suos in posterióra: * oppróbrium sempitérnum dedit illis.
77:67 Et répulit tabernáculum Ioseph: * et tribum Éphraim non elégit.
77:68 Sed elégit tribum Iuda, * montem Sion quem diléxit.
77:69 Et ædificávit sicut unicórnium sanctifícium suum in terra, * quam fundávit in sǽcula.
77:70 Et elégit David, servum suum, et sústulit eum de grégibus óvium: * de post fœtántes accépit eum,
77:71 Páscere Iacob, servum suum, * et Israël, hereditátem suam:
77:72 Et pavit eos in innocéntia cordis sui: * et in intelléctibus mánuum suárum dedúxit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 77(59-72) [6]
77:59 Usłyszał Bóg, i wzgardził: * i wniwecz obrócił bardzo lud Izraelski.
77:60 I odrzucił przybytek Sylo: * przybytek swój, kędy mieszkał między ludźmi.
77:61 I podał moc ich w niewolą: * i piękność ich w ręce nieprzyjacielskie.
77:62 I dał pod miecz lud swój: * i wzgardził dziedzictwo swoje.
77:63 Młodzieńce ich ogień pożarł: * a panien ich nie płakano.
77:64 Kapłani ich od miecza polegli: * a wdowy ich nie chodziły w żałobie.
77:65 I ocucił się Pan jako ze snu: * jako mocarz, upiwszy się winem.
77:66 I zaraził nieprzyjacioły swe na pośladkach: * dał im hańbę wieczną.
77:67 I odrzucił namiot Józephów: * i nie obrał pokolenia Ephraim.
77:68 Ale obrał pokolenie Judy, * górę Syon, którą umiłował.
77:69 I zbudował, jako jednorożców, świątnicę swoję na ziemi, * którą ugruntował na wieki.
77:70 I obrał Dawida, sługę swego, i wziął go od trzód owiec: * od kotnych owiec wziął go,
77:71 Aby pasł Jakóba, sługę jego, * i Izraela, dziedzictwo jego.
77:72 I pasł je w niewinności serca swego: * a w roztropności rąk swoich prowadził je.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 78 [7]
78:1 Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam, polluérunt templum sanctum tuum: * posuérunt Ierúsalem in pomórum custódiam.
78:2 Posuérunt morticína servórum tuórum, escas volatílibus cæli: * carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.
78:3 Effudérunt sánguinem eórum tamquam aquam in circúitu Ierúsalem: * et non erat qui sepelíret.
78:4 Facti sumus oppróbrium vicínis nostris: * subsannátio et illúsio his, qui in circúitu nostro sunt.
78:5 Úsquequo, Dómine, irascéris in finem: * accendétur velut ignis zelus tuus?
78:6 Effúnde iram tuam in gentes, quæ te non novérunt: * et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt:
78:7 Quia comedérunt Iacob: * et locum eius desolavérunt.
78:8 Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum, cito antícipent nos misericórdiæ tuæ: * quia páuperes facti sumus nimis.
78:9 Ádiuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: * et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum:
78:10 Ne forte dicant in géntibus: Ubi est Deus eórum? * et innotéscat in natiónibus coram óculis nostris.
78:10 Últio sánguinis servórum tuórum, qui effúsus est: * intróeat in conspéctu tuo gémitus compeditórum.
78:11 Secúndum magnitúdinem brácchii tui, * pósside fílios mortificatórum.
78:12 Et redde vicínis nostris séptuplum in sinu eórum: * impropérium ipsórum, quod exprobravérunt tibi, Dómine.
78:13 Nos autem pópulus tuus, et oves páscuæ tuæ, * confitébimur tibi in sǽculum.
78:13 In generatiónem et generatiónem * annuntiábimus laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 78 [7]
78:1 Boże, przyszli poganie na dziedzictwo twoje, splugawili kościół twój święty: * obrócili Jeruzalem w budkę na chowanie jabłek.
78:2 Porzucili trupy sług twoich na strawę ptakom powietrznym: * ciała świętych twoich zwierzętom ziemskim.
78:3 Rozlali krew ich jako wodę około Jeruzalem: * a nie był, ktoby pogrzebł.
78:4 Staliśmy się pohańbieniem u sąsiadów naszych: * śmiechowiskiem i igrzyskiem u tych, którzy są w okolicy naszéj.
78:5 Dokądże, Panie, gniewać się będziesz do końca: * rozpali się jako ogień zapalczywość twoja?
78:6 Wyléj gniew twój na pogany, którzy cię nie znają: * i na królestwa, które imienia twego nie wzywały:
78:7 Albowiem pożarli Jakóba: * i miejsce jego spustoszyli.
78:8 Nie wspominaj starych nieprawości naszych, niech nas rychło uprzedzą litości twoje: * bośmy się stali bardzo ubogimi.
78:9 Wspomożesz nas, Boże, zbawicielu nasz: a dla sławy imienia twego, Panie, wybaw nas: * a bądź miłościw grzechom naszym dla imienia twego:
78:10 Aby snadź nie mówili między pogany: Kędyż jest Bóg ich? * a niech znaczna będzie nad pogany, przed oczyma naszemi.
78:10 Pomsta krwie sług twoich, która jest wylana: * niech przyjdzie przed obliczność twoję wzdychanie spętanych.
78:11 Według wielmożności ramienia twego, * zachowaj syny pomordowanych.
78:12 A oddaj sąsiadom naszym siedmiorako do ich łona: * urąganie ich, którem urągali tobie, Panie.
78:13 A my, twój lud i owce pastwiska twego, * będziemyć wyznawać na wieki.
78:13 Od rodzaju do rodzaju * będziem opowiadać chwałę twoję.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 80 [8]
80:2 Exsultáte Deo, adiutóri nostro: * iubiláte Deo Iacob.
80:3 Súmite psalmum, et date týmpanum: * psaltérium iucúndum cum cíthara.
80:4 Buccináte in Neoménia tuba, * in insígni die solemnitátis vestræ.
80:5 Quia præcéptum in Israël est: * et iudícium Deo Iacob.
80:6 Testimónium in Ioseph pósuit illud, cum exíret de terra Ægýpti: * linguam, quam non nóverat, audívit.
80:7 Divértit ab onéribus dorsum eius: * manus eius in cóphino serviérunt.
80:8 In tribulatióne invocásti me, et liberávi te: * exaudívi te in abscóndito tempestátis: probávi te apud aquam contradictiónis.
80:9 Audi, pópulus meus, et contestábor te: * Israël, si audíeris me, non erit in te deus recens, neque adorábis deum aliénum.
80:11 Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de terra Ægýpti: * diláta os tuum, et implébo illud.
80:12 Et non audívit pópulus meus vocem meam: * et Israël non inténdit mihi.
80:13 Et dimísi eos secúndum desidéria cordis eórum: * ibunt in adinventiónibus suis.
80:14 Si pópulus meus audísset me: * Israël si in viis meis ambulásset:
80:15 Pro níhilo fórsitan inimícos eórum humiliássem: * et super tribulántes eos misíssem manum meam.
80:16 Inimíci Dómini mentíti sunt ei: * et erit tempus eórum in sǽcula.
80:17 Et cibávit eos ex ádipe fruménti: * et de petra, melle saturávit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 80 [8]
80:2 Radujcie się Bogu, pomocnikowi naszemu: * wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
80:3 Weźmijcie Psalm, a podajcie bęben: * wdzięczną arfę z cytrą.
80:4 Trąbcie na nowiu w trąbę, * w dzień zacny uroczystego święta waszego.
80:5 Albowiem jest rozkazanie w Izraelu: * i wyrok Bogu Jakóbowemu.
80:6 Postanowił to na świadectwo w Józeph, gdy wychodził z ziemie Egipskiéj: * słyszał język, którego nie umiał.
80:7 Wybawił od brzemion ramiona jego: * ręce jego służyły koszem.
80:8 Wzywałeś mię w ucisku, a wybawiłem cię: * wysłuchałem cię w tajniku burzy, doświadczałem cię nad wodami swaru.
80:9 Słuchaj, ludu mój, a oświadczę się na cię: * Izraelu, jeźli mię usłuchasz, nie będzie w tobie Boga nowego, i nie będziesz chwalił Boga cudzego.
80:11 Bomci ja jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemie Egipskiéj: * rozszerz usta twoje, a napełnię je.
80:12 A nie słuchał lud mój głosu mego: * a Izrael nie dbał na mię.
80:13 I puściłem je za żądzami serc ich: * pójdą w wynalazkach swoich.
80:14 By był lud mój słuchał mię: * by był Izrael chodził drogami mojemi:
80:15 Snadźbym był łacno poniżył nieprzyjacioły ich: * a na trapiące je obróciłbym rękę swoję.
80:16 Nieprzyjaciele Pańscy skłamali mu: * i będzie czas ich na wieki.
80:17 I nakarmił je tłustością zboża: * i nasycił je miodem z opoki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 82 [9]
82:2 Deus, quis símilis erit tibi? * Ne táceas, neque compescáris, Deus.
82:3 Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te extulérunt caput.
82:4 Super pópulum tuum malignavérunt consílium: * et cogitavérunt advérsus sanctos tuos.
82:5 Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente: * et non memorétur nomen Israël ultra.
82:6 Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul advérsum te testaméntum disposuérunt, tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ:
82:8 Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Ámalec: * alienígenæ cum habitántibus Tyrum.
82:9 Étenim Assur venit cum illis: * facti sunt in adiutórium fíliis Lot.
82:10 Fac illis sicut Mádian, et Sísaræ: * sicut Iabin in torrénte Cisson.
82:11 Disperiérunt in Endor: * facti sunt ut stercus terræ.
82:12 Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana:
82:13 Omnes príncipes eórum: * qui dixérunt: Hereditáte possideámus Sanctuárium Dei.
82:14 Deus meus, pone illos ut rotam: * et sicut stípulam ante fáciem venti.
82:15 Sicut ignis, qui combúrit silvam: * et sicut flamma combúrens montes:
82:16 Ita persequéris illos in tempestáte tua: * et in ira tua turbábis eos.
82:17 Imple fácies eórum ignomínia: * et quǽrent nomen tuum, Dómine.
82:18 Erubéscant, et conturbéntur in sǽculum sǽculi: * et confundántur, et péreant.
82:19 Et cognóscant quia nomen tibi Dóminus: * tu solus Altíssimus in omni terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 82 [9]
82:2 Boże, któż będzie podobien tobie? * Nie zamilczaj, ani się błagaj, Boże.
82:3 Bo oto nieprzyjaciele twoi okrzyk uczynili: * a którzy cię nienawidzą, wynieśli głowę.
82:4 Przeciw ludowi twemu radę złośliwą wymyślili: * i spiknęli się przeciw świętym twoim.
82:5 Mówili: Pójdźcie, a wytraćmy je z narodu: * a niech nie wspominają więcéj imienia Izraelskiego.
82:6 Bo się spiknęli jednym umysłem: * społu przeciw tobie przymierze postanowili, namioty Idumejczyków i Izmaelitowie:
82:8 Moabitowie i Agarenowie, Gebalczycy, i Ammonitowie, i Amalekitowie: * cudzoziemcy z obywatelami Tyru.
82:9 Ale i Assur przyszedł z nimi: * przyszli na pomoc synom Lotowym.
82:10 Uczyń im jako Madyan i Sysarze: * jako Jabin u potoku Cysson.
82:11 Poginęli w Endor: * stali się jako gnój na ziemi.
82:12 Daj hetmany ich, jako Oreb, i Zeb, * i Zebee, i Salmana:
82:13 Wszystkie książęta ich: * którzy mówili: Posiądźmy dziedzictwem świątnicę Bożą.
82:14 Boże mój, połóż je jako koło: * i jako ździebło przed wiatrem.
82:15 Jako ogień, który pali las: * i jako płomień, który pali góry:
82:16 Tak je gonić będziesz nawałnością twoją: * i zatrwożysz je w gniewie twoim.
82:17 Napełnij twarzy ich sromotą: * i szukać będą imienia twego, Panie.
82:18 Niechaj się zawstydzą, i strwożą na wieki wieków: * i niech będą pohańbieni, i niech zginą.
82:19 A niech poznają, że imię tobie Pan: * tyś sam Najwyższym na wszystkiéj ziemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Surréxit Dóminus vere, allelúia.
℟. Et appáruit Simóni, allelúia.
|
℣. Wstał Pan prawdziwie, alleluja.
℟. I ukazał się Szymonowi, alleluja.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 1
De libro Apocalýpsis beáti Ioánnis Apóstoli
Apo 19:1-5
1 Post hæc audívi quasi vocem turbárum multárum in cælo dicéntium: Allelúia: salus, et glória, et virtus Deo nostro est:
2 Quia vera et iusta iudícia sunt eius, qui iudicávit de meretríce magna, quæ corrúpit terram in prostitutióne sua, et vindicávit sánguinem servórum suórum de mánibus eius.
3 Et íterum dixérunt: Allelúia. Et fumus eius ascéndit in sǽcula sæculórum.
4 Et cecidérunt senióres vigínti quátuor, et quátuor animália, et adoravérunt Deum sedéntem super thronum, dicéntes: Amen: allelúia.
5 Et vox de throno exívit, dicens: Laudem dícite Deo nostro omnes servi eius: et qui timétis eum pusílli et magni.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Locútus est ad me unus ex septem Angelis, dicens: Veni, osténdam tibi novam nuptam, sponsam Agni:
* Et vidi Ierúsalem descendéntem de cælo, ornátam monílibus suis, allelúia, allelúia, allelúia.
℣. Et sústulit me in spíritu in montem magnum et altum.
℟. Et vidi Ierúsalem descendéntem de cælo, ornátam monílibus suis, allelúia, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi ten, który bez końca żyje i króluje. Amen.
Lekcja 1
Z Księgi Apokalipsy św. Jana Apostoła
Ap 19:1-5
1 Potemem słyszał jakoby głos rzeszy wielkich, na niebie mówiących: Allelu-Ja! Zbawienie i chwała i moc Bogu naszemu jest.
2 Iż prawdziwe są i sprawiedliwe sądy jego, który osądził wszetecznicę wielką, która popsowała ziemię wszeteczeństwem swem, i pomścił się krwie sług swoich z rąk jéj.
3 A powtóre rzekli: Allelu-Ja! A dym jéj wstąpił na wieki wieków.
4 I upadli dwadzieścia i czteréj starszych i czworo zwierząt i pokłonili się Bogu siedzącemu na stolicy, mówiąc: Amen, Allelu Ja!
5 I wyszedł głos z stolice, mówiący: Dajcie chwałę Bogu naszemu, wszyscy słudzy jego, i którzy się go boicie, mali i wielcy.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Mówił do mnie jeden z siedmi Aniołów, rzekąc: Chodź, a okażęć oblubienicę, małżonkę Barankową.
* I widziałem Jeruzalem, zstępujące z nieba, ubraną klejnotami jej, alleluja, alleluja, alleluja.
℣. I zaniósł mię w duchu na górę wielką i wysoką.
℟. I widziałem Jeruzalem, zstępujące z nieba, ubraną klejnotami jej, alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 2
Apo 19:6-10
6 Et audívi quasi vocem turbæ magnæ, et sicut vocem aquárum multárum, et sicut vocem tonitruórum magnórum, dicéntium: Allelúia: quóniam regnávit Dóminus Deus noster omnípotens.
7 Gaudeámus, et exsultémus: et demus glóriam ei: quia venérunt núptiæ Agni, et uxor eius præparávit se.
8 Et datum est illi ut coopériat se býssino splendénti et cándido. Býssinum enim iustificatiónes sunt sanctórum.
9 Et dixit mihi: Scribe: Beáti qui ad cœnam nuptiárum Agni vocáti sunt; et dixit mihi: Hæc verba Dei vera sunt.
10 Et cécidi ante pedes eius, ut adorárem eum. Et dicit mihi: Vide ne féceris: consérvus tuus sum, et fratrum tuórum habéntium testimónium Iesu. Deum adóra. Testimónium enim Iesu est spíritus prophetíæ.
Apo 19:11-16
11 Et vidi cælum apértum, et ecce equus albus, et qui sedébat super eum, vocabátur Fidélis, et Verax, et cum iustítia iúdicat et pugnat.
12 Oculi autem eius sicut flamma ignis, et in cápite eius diadémata multa, habens nomen scriptum, quod nemo novit nisi ipse.
13 Et vestítus erat veste aspérsa sánguine: et vocátur nomen eius: Verbum Dei.
14 Et exércitus qui sunt in cælo, sequebántur eum in equis albis, vestíti býssino albo et mundo.
15 Et de ore eius procédit gládius ex utráque parte acútus, ut in ipso percútiat gentes. Et ipse reget eas in virga férrea: et ipse calcat tórcular vini furóris iræ Dei omnipoténtis.
16 Et habet in vestiménto et in fémore suo scriptum: Rex regum et Dóminus dominántium.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Véniens a Líbano quam pulchra facta est, allelúia:
* Et odor vestimentórum eius super ómnia arómata, allelúia, allelúia.
℣. Favus distíllans lábia eius, mel et lac sub lingua eius.
℟. Et odor vestimentórum eius super ómnia arómata, allelúia, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et odor vestimentórum eius super ómnia arómata, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ten, którego święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 2
Ap 19:6-10
6 I słyszałem jako głos rzeszy wielkiéj i głos wiela wód i jako głos wielkich gromów, mówiących: Allelu-Ja, iż królował Pan, Bóg nasz wszechmogący.
7 Weselmy się i radujmy się i dajmy mu chwałę; iż przyszło wesele Barankowe, a małżonka jego zgotowała się.
8 I dano jéj, aby się oblekła w bisiór świetny i czysty; albowiem bisiór są usprawiedliwienia świętych.
9 I rzekł mi: Napisz: Błogosławieni, którzy na wieczerzą wesela Barankowego wezwani są. I rzekł mi: Te słowa Boże są prawdziwe.
10 I upadłem do nóg jego, abym się mu kłaniał. I rzekł mi: Patrz, żebyś nie czynił; spółsługa twój jestem i braci twojéj, mających świadectwo Jezusowe. Bogu się kłaniaj; albowiem świadectwo Jezusowe jest duch proroctwa.
Ap 19:11-16
11 I widziałem niebo otworzone, a oto koń biały: a który siedział na nim, zwano go Wiernym i Prawdziwym, a sądzi z sprawiedliwością i walczy.
12 A oczy jego jako płomień ogniowy, a na głowie jego wiele koron, mając imię napisane, którego nikt nie wie, jedno sam.
13 A obeczony był w szatę krwią pokropioną, a zowią imię jego Słowo Boże.
14 I wojska, które są na niebie, jechały za nim na koniach białych, obleczone w bisiór biały i czysty.
15 A z ust jego wychodzi miecz z obu stron ostry, aby nim bił narody. A on je rządzić będzie laską żelazną: on téż depce prasę wina zapalczywości gniewu Boga wszechmogącego.
16 A ma na szacie i na biedrze swojéj napisano: Król nad królmi i Pan nad pany.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Coming from Lebanon how sweet she is, alleluia:
* And the sweet smell of her garments, above all aromatical spices, alleluia, alleluia.
℣. Thy lips are as a dropping honeycomb, honey and milk are under thy tongue.
℟. And the sweet smell of her garments, above all aromatical spices, alleluia, alleluia.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. And the sweet smell of her garments, above all aromatical spices, alleluia, alleluia.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 3
Paschális Baylon, paupéribus piísque paréntibus in óppido Turris Formósæ in Aragónia natus puerítiam atque adolescéntiam in gregis custódia transégit. Póstea severióris vitæ institútum ampléxus, et órdini fratrum Minórum adscríptus, iúgiter cogitábat, qua se ratióne magis magísque Christo crucifíxo conformáret. Deíparam Vírginem, cuius clientélæ se ab ineúnte ætáte dicáverat, tamquam matrem filiálibus et cotidiánis obséquiis colébat. Erga Eucharístiam ténero et assíduo flagrávit devotiónis afféctu, quem defúnctus étiam retinére visus est, dum iacens in féretro, ad sacræ Hóstiæ elevatiónem bis óculos reserávit et clausit, magna ómnium, qui áderant, admiratióne. Méritis plenus migrávit ad Dóminum, anno millésimo quingentésimo nonagésimo secúndo. Eum Leo décimus tértius peculiárem cœ́tuum eucharisticórum, societatúmque ómnium a sanctíssima Eucharístia patrónum cæléstem declarávit et constítuit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 3
Paschal Baylon was born of poor and devout parents in the town of Torre Hermosa in Aragon, and spent his boyhood and youth in herding sheep. When he had embraced an austere way of life by entering the Friars Minor, he thought ceaselessly of how he might conform ever more closely to Christ crucified. With daily filial devotion he honoured as mother the Virgin Mother of God, to whom he had consecrated himself from his earliest years. He burned with a tender and steady love for the Eucharist, a love which he manifested even in death, when, lying on his bier, he opened and closed his eyes twice at the elevation of the sacred Host, to the astonishment of all present. Full of merits, he went to the Lord in the year 1592. Leo XIII declared and appointed him the special heavenly patron of all Eucharistic congresses and of all associations in honour of the most holy Eucharist.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui beátum Paschálem Confessórem tuum mirífica erga Córporis et Sánguinis tui sacra mystéria dilectióne decorásti: concéde propítius; ut, quam ille ex hoc divíno convívio spíritus percépit pinguédinem, eándem et nos percípere mereámur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś błogosławionego Paschalisa wyznawcę swego obdarzył przedziwną miłością ku świętym Tajemnicom Ciała i Krwi Twojej, daj nam w dobroci swojej, abyśmy, biorąc udział w boskiej tej uczcie, czerpali z niej podobnie jak on, bogactwo łask Twoich.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|